19 listopada 2015 w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Świdnicy odbyło się spotkanie autorskie z Darią Galant połączone z promocją książki „Departament Straconego Czasu”.

Daria Galant- polska powieściopisarka, poetka, dramatopisarka, reżyser. Autorka sztuk wizualnych (obrazów, kompozycji przestrzennych) i audiowizualnych (scenariusz, reżyseria). Napisała powieści: „Bóg ukrył się w górach”, „Południca”, „Siostry Opposto”, „Kobieta o oczach rzeki”, dramat „Departament Straconego Czasu”, zbiór poezji „Lilith” oraz liczne felietony, eseje, publikacje z dziedziny psychologii i jakości życia współczesnego człowieka.

Autorka popularnych i skutecznych szkoleń z dziedziny mentoringu i metod coachingowych „White Emotion Theory” (Teorii Białej Emocji) oraz systemu rozwoju i treningu osobowości przy pomocy koni „Holy Equus”.

W 2009 roku była ekspertem ds. scenariuszy i produkcji filmowej w Polskim Instytucie Sztuki Filmowej. Za rok 2013 otrzymała z rąk Starosty Powiatu Wyszków nagrodę za osiągnięcia w dziedzinie kultury. Jest „zaklinaczką koni”, promotorką jeździectwa i nauk humanistycznych, jako możliwości kształtowania się dojrzałości społecznej.

Od dwóch lat we wrześniu odbywa się Festiwal Twórczości Darii Galant pt: „Stacja Literacka”, ukazujący interdyscyplinarność autorki, prezentujący jej dorobek twórczy oraz naukowy.

(P. Gajewski)


O książce:

Od Wydawcy:
„Departament Straconego Czasu”- wprowadza odbiorcę w świat zbiurokratyzowanego Ministerstwa Działań Społecznych, przyznającego kolejnym petentom fundusze w zamian za rezygnację z działań sensownych i zapomogi w zamian za rezygnację z marzeń. Klaustrofobiczna atmosfera sztuki, sposób formułowania dialogów i pozbawiona emocji charakterystyka postaci sprawiają, że mamy do czynienia z perfekcyjnie skonstruowanym uniwersalnym dramatem egzystencjalnym.

Dr Agnieszka Kuniczuk- Trzcinowicz- literaturoznawca, historyk literatury:
„Departament Straconego Czasu”, chociaż tak bardzo współczesny, sięga do metafory Witkacego i Mrożka, operując podobną symboliką w sferze nadświadomości tekstu. Tok narracji w czasie i przestrzeni powoduje, że czytelnik zanurza się w irracjonalną wizję zdehumanizowanego pojęcia istoty ludzkiej, poddanej abstrakcyjnym procesom myślenia o sobie i swoim życiu. Czy to jedynie abstrakcja literacka, czy jednak proroctwo-o tym czytelnik musi zadecydować sam.